The Muppetshow

Er gebeurd hier zoveel dat ik moeite heb om te herinneren wat ik gistermiddag en avond heb gedaan! Maar als ik het goed heb onthouden: Naar de pijnbank a.k.a. masseur op de hoek van straat. (Dit toetsenbord kan geen Enter, dus ik kan alleen maar heel lange zinnen typen, excuse moi!)    Zij noemen het een fullbody massage, ik vond het een combinatie van chiropractie (kraker), ostheopathie (pijnbank), deep tissue massage (kortom: je word in elkaar geslagen) en Shiatsu. Je zou verwachten dat ik ongevoelige voetzolen heb, aangezien ik het liefst op blote voeten loop maar niets is minder waar. Ik vind het afschuwelijk als mensen aan mijn voeten zitten.   Ik heb nog duidelijk aangegeven dat ze mijn voeten over mochten slaan maar ja, je kent het wel, ze zeggen ja maar snappen er eigenlijk geen ruk van. Dus die meneer bleef lekker lang op mijn voetzolen drukken, grinnik. Het was allemaal ongelooflijk pijnlijk, ben in de meest vreemde posities gevouwen maar uiteindelijk was ik wel helemaal relaxed, hoe vreemd dat ook klinkt. En heel fijn: kleren mochten aanblijven!     's Avonds naar het Rex-hotel, weer op stand gegeten op een prachtig dakterras met geweldig uitzicht over de stad & mariachi bandje!   Vanmorgen naar Hanoi gevlogen. Ik ben het vliegen etc. nu zo gewend dat het is alsof ik even een trein pak. Mijn nieuwe oordoppen werken goed dus bijna geen oorpijn!! Joepie!!  Je merkt hier direct dat we dichter bij de grens met China komen. De mensen hebben een andere mentaliteit, duwen meer en dringen voor bij de loketten en bagageband. Ook is men agressiever in het verkeer!    Hanoi is mooi, het heeft veel Franse invloeden. En we hebben een heel luxe hotel! Jammer dat we hier maar een nachtje blijven!    Vanmiddag heb ik de gezamelijk excursie overgeslagen, het was een waterpuppetshow (een vrouw blijft het steevast the Muppetshow noemen), ik geloof niet dat ik daar heel blij van zal worden. Dus ik heb een rondje om het meer gelopen, een tempel bezocht en een stadswandeling door het oude gedeelte van de stad gemaakt. Elke straat heeft hier zijn eigen specialiteit: mandwerk, metaal, kruiden, touw, handdoeken... En ergens in de gekrioel heb ik het hotel weer terug gevonden!  Zometeen vertrek ik weer om met een gedeelte van de groep te eten... Wederom in een luxe restaurant met een dakterras! Het is immers vakantie! En die acht euro kan er nog wel vanaf.      Morgen ochtend zijn we ook weer vrij en ga ik naar het mausoleum van Ho Chi Minh en bezoek een paar tempels. Een van de oudste van de stad ligt hier om de hoek! 's Middags vertrekt de bus naar Halong Bay!  En nee... ik ben nog lang niet moe!