Na paar dagen radiostilte hier weer eens een berichtje! De afgelopen dagen heb ik geen of ontzettend traag internet gehad.
Ik zit nu in de woonkamer/slaapkamer van mensen te internetten en moeders geeft haar kleine baby te eten terwijl er dus westerse, onbekende mensen in haar kamertje zijn!! Echt heel vreemd!
Waar was ik de vorige keer gebleven? Hanoi en het mausoleum geloof ik. Nou daar ben ik dus niet geweest want 's morgens vroeg (8 uur) stond er al een enorme rij. Wachttijd: 1 uur. Om een gebalsemd lijk te zien. Nee dank u!
Wel naar het Ho Chi Minh museum geweest,erg mooi ingerichte tentoonstelling. Opgezet alsof je door zijn hersenen liep...
Daarna de taxi weer gepakt naar de tempel van de Literatuur. Erg mooi, veel toeristen. Daarna weer de taxi gepakt naar een andere tempel maar die stond in de steigers. We hadden alleen de ochtend dus ik vond dat ik voor 12 uur 's middags toch al aardig veel gedaan had!
Bus weer in met alle koffers, naar Halong Bay. Hotel stond redelijk op een berg dus 's avonds met een volle buik weer naar boven lopen. De volgende ochtend weer vroeg opgestaan om met een boot door de baai te varen. Het was aapjes kijken maar dan andersom! Er hebben mensen echt met hun mond open naar me staan kijken!
Op de boot was het heerlijk, veel zon, windje en heel veel mooie eilandjes. Nog even gezwommen en later een grot bezocht. Toen begon het ineens te stort regenen! Geen probleem,dan koelt het tenminste een beetje af. Lunch gehad op de boot (het is verstandig om hier vegetarisch te eten, dan krijg je meer, grinnik) en daarna weer een paar uur in de bus, terug naar Hanoi om de nachttrein te pakken.
We zaten/lagen met zijn vieren in een coupe, redelijk luxe. Buiten flitste de stad en het platteland aan ons voorbij en de bliksem deed ook goed zijn best. Geen oog dichtgedaan maar dat hoort bij het avontuur! Vieze toiletten ook trouwens... It's part of the deal.
Volgende nacht: weer amper geslapen! Op een dun matrasje op een houten vloer. Waar? In een paalwoning bij een gezin thuis, op het platteland.
Om daar te geraken, zoals de Belgen dat zo mooi zeggen, moest er eerst nog even gewerkt worden. Het regende namelijk nogal hard en de woning lag aan een weggetje waar de bus niet kon komen. Niks van de omgeving gezien doordat je vooral moest opletten dat je niet in enorme plassen stapte.
Ik schrijf over een paar dagen verder... Ik denk over een paar dagen vanuit China. Het is nu eerst tijd voor een welverdiende voetmassage!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten